- gorejący
- gorejąc|y
книжн. горящий, пылающий;
\gorejącyа twarz пылающее лицо
+ płonący* * *книжн.горя́щий, пыла́ющийgorejąca twarz — пыла́ющее лицо́
Syn:płonący
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
\gorejącyа twarz пылающее лицо
gorejąca twarz — пыла́ющее лицо́
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
ognisty — ognistyiści 1. «pałający ogniem, pełen ognia, żaru; rozżarzony, gorejący, płomienisty» Ognista błyskawica, łuna. Ognista lawa. Ognisty deszcz iskier. ◊ przestarz. dziś żart. Woda ognista, napój ognisty «wódka, alkohol» 2. «mający barwę ognia;… … Słownik języka polskiego
ognisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ognistyiści, ognistytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płonący, gorejący, pełen ognia, gorąca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ognisty blask. Ognista łuna. Ognisty podmuch. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płomienisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płonący, palący się; stanowiący płomień; ognisty, gorejący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płomieniste głownie. Płomieniste języki, pióropusze. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień